Energielabel Van E naar A: Duurzaam versus vergunning

donderdag 1 augustus 2019 - Ron Hendriks

Aangezien ons kantoorpand uit 1875 de status gemeentelijk monument heeft, moest er verplicht voorafgaand de uitvoering van ons verduurzamingstraject een vergunning worden aangevraagd bij de omgevingsdienst. Hierbij hoorde ook een goedkeuring van de welstandscommissie. Na het indienen van onze plannen, concludeerde de welstandscommissie al vrij snel: ‘De aanpassingen kunnen invloed hebben op de monumentale waarden van het pand en daardoor ontstaat er een spanningsveld'. Door onvoldoende aangeleverde gegevens was het eerste advies negatief. Waarbij opmerkingen zoals “Het is toch niet verplicht?!”, velen zullen doen verbazen over hoe het landelijk politieke klimaatakkoord (niet) doorwerkt in de lokale wetgeving. “Welkom in de Nederlandse situatie van bestaande systemen”.

Hadden wij toen maar zo’n ‘strenge’ welstandscommissie...

Ik ben overigens zeker van mening dat het juist goed is dat wij in Nederland beschikken over kritische welstandscommissies. Getuige de onderstaande foto uit 1961 van de Utrechtsestraat in Arnhem. Het schitterende monumentale object (voorgrond) dat destijds naast ons kantoorpand stond, is ergens halverwege de jaren 60 (omstreeks 1965) verdwenen en heeft toen plaats moeten maken voor een, in mijn ogen, foeilelijke portiekflat. Hadden wij toen maar zo’n ‘strenge’ welstandscommissie.

Bron afbeelding: Foto van G. Th. Delemarre, Collectie Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed, objectnummer 65.469

Techniek die al eerder is toegepast, is hier niet voldoende

Wat mij hier weer bevreemd is dat we op landelijke politiek een krachtig ambitieus klimaatakkoord creëren, maar dat dit geenszins is door vertaald naar het lokale overheidsapparaat. Als voorbeeld: het plaatsen van HR++ glas met een U waarde van 1,1 heeft tot gevolg een minimaal op te dikken venster. Uiteraard is het van belang dat hier kritisch naar wordt gekeken om het monumentale aanzicht niet aan te tasten. Echter, wanneer de leverancier verklaart dat deze techniek ook al meerdere malen is toegepast in andere gemeenten met toestemming van de daar geldende handhaving, blijkt dit hier niet voldoende. Na het beoordelen van een geplaatst proefkozijn elders in de stad, kregen wij uiteindelijk de goedkeuring om het te plaatsen (Dit is een pilot waar geen rechten aan kunnen worden ontleend).

30 km verderop … een andere uitkomst?!

Afgezien van kosten in termen van leges, aan te leveren documenten, de uren van verhuurder, huurder en het team van ambtenaren om alles te beoordelen, is het toch vreemd dat het ook nog eens zo kan zijn dat 30 km verderop, in een andere regio, ditzelfde proces ook wordt doorlopen met mogelijk een geheel andere uitkomst. En dan te bedenken dat Nederland is opgedeeld in 29 regio’s.

Advies

Hierbij dan ook mijn advies aan de landelijke politiek: “Informeer uw overheidsapparaat op decentraal niveau van het belang en de noodzaak van het klimaatakkoord. En zet daarbij heldere kaders aangaande het versnellen van de energietransitie. Op deze wijze gaat het energieakkoord u een stuk minder kosten!